دایره

🔴نویسنده، دفتری 
را که از فیلسوف آلمانی، 
امانوئل کانت، هدیه گرفته‌بود، 
گشود و شروع کرد به نوشتن. 

🔴راهبی سرخ‌جامه بر فراز 
قله‌های سپیدپوش هیمالیا 
چرخی را با دستش
گَرداند.
🔴 مسلمانِ
سپیدجامه‌ای، در 
کنارِ مکعّبِ سنگیِ 
سیاه‌رنگِ مقدسی که 
وسط شهر مکه ساخته شده، 
ایستاده‌بود؛ سپس از کمر خم شد. 
سَرِ او مسیری از یک دایره را پیمود.
🔴دانش‌آموزی که در شهرِ مدرنِ 
تهران، هنرجوی انیمیشن‌ بود، زیرِ 
جمله‌ای از کتابِ درسی‌اش خط 
کشید، که نوشته‌بود، حرکت‌ها 
در مسیرهای دایره‌ای‌شکل
رُخ می‌دهند.
🔴استاد 
فلسفه‌ی 
دانشگاه تهران، 
وقتی داشت فارابی را 
درس می‌داد، با ماژیکش 
یک دایره‌ی قرمز روی تخته‌ی
سفید کلاس کشید و گفت: فلک 
از شوقِ مافوقش حرکت می‌کند؛ 
دایره نمادی از این حرکتِ 
شوقی است.
🔴جهان‌گَردی 
که از مغرب‌زمین 
آمده‌بود، به دایره‌ی 
سرخی که وسطِ پیشانی 
مرد هندو، مانندِ چشمِ سوم، 
باز شده‌بود، خیره شد؛ در‌حالی 
که دایره‌ی سرخِ خورشید از 
افق پایین می‌رفت.
🔴 یک 
باستان‌شناس، 
کلاه‌خود سربازی 
را از زیر خاک بیرون 
آورد. حفره‌ای که به‌شکل
دایره روی کلاه‌خود را خالی 
کرده‌بود، خبر از عبور گلوله می‌داد.
🔴 نویسنده در پایان جمله‌اش نقطه‌ای 
گذاشت، که اگر آن را زیر ذرّه‌بین بگذاریم، 
به‌شکل یک دایره‌ی سیاه‌رنگ دیده می‌شود.